‘Wat ben je mooi op tijd’, zei ik toen hij binnen liep bij de huiswerkbegeleiding. 'Sommige van mijn klasgenoten vinden dat huiswerkbegeleiding verspilling is van vrije tijd’, antwoordt hij. ‘Maar ik vind dat ik mijn vrije tijd goed gebruik’.
Ik moet lachen. Zo wijs, denk ik. En ook: hij heeft gelijk. Hij werkt niet omdat iemand zegt dat het moet, maar omdat hij weet hoe fijn het is als alles af is. Geen losse eindjes meer in zijn hoofd, geen stemmetje dat blijft fluisteren dat hij nog iets moet doen. Na het maken van de opdrachten heeft hij nu ook echt vrije tijd.
Hoe anders is dat bij veel andere leerlingen die meer uitstellen tot het laatste moment. Ieder zijn strategie natuurlijk. Maar deze leerling houdt hiermee de cadans vast in plaat van afwisselend te pieken en te verslappen.
Ik kan me wel voorstellen dat deze manier van werken voor hem meer richting, overzicht en rust geeft.
